هفت میلیارد آدم روی سیاره زمین هست پس اگه با کسی دوست هستین که در حضورش احساس بدی دارین، مستقیم یا غیر مستقیم به شما توهین می کنه، نژادپرست یا معتقد به بی عدالتی جنسیتیه، دروغ میگه، از موقعیت شغلی و امکانات مالی شما سوء استفاده می کنه و کارایی مثل این رو انجام میده، دیگه وقتشه تا از شرش خلاص شید! تحقیقات نشون میده دست کم بعضی جنبه های زندگی کسایی که وقتی رو با اونا می گذرونیم روی ما هم موثر میشه، پس اگه شخصی افکاری منفی داره و با شما بدرفتاره، این مسأله نه فقط واسه سلامت روانی شما مضره بلکه منتهی به مشکلات فیزیکی هم می شه.
علاوه بر این، با بالا رفتن سن پیدا کردن دوستان جدید سخت می شه (البته نشدنی نیس).
حالا از کجا بدونیم که وقت اون رسیده تا رابطه دوستی خود رو تموم کنیم و چیجوری باید این کار رو انجام بدیم؟
جر و بحث ایرادی نداره اما گوش نکردن به حرف هاتون قبول کردنی نیس
هر رابطه دوستی درست و رو راست ای میان دو آدم بالغ ممکنه با مشکلاتی همراه باشه، پس اگه در کل رابطه خوبی با دوست تون دارین اما بعضی وقتا مشکلاتی به وجود میاد، باید بدونین که این مسأله به طور کامل طبیعی بوده و اتفاق بسیار خوبیه که شما و دوست تون توانایی صحبت آزادانه و رو راست با همدیگه رو دارین. این نکته مهمیه که تو یه رابطه بعد از به آخر رسیدن دعوا و آروم گرفتن دو طرف، اونا بتونن با همدیگه درباره حل مشکل صحبت و دوباره با همدیگه رابطه برقرار کنن. اما اگه دائم با دوست تون دعوا می کنین و اون از گوش کردن به حرفاتون یا توجه به نظرات تون دوری می کنه و یا دوست تون فقط به قصد تحریک شما همیشهً مسائلی رو مطرح می کنه که همیشه با اون مخالفت دارین یا بدون اینکه به شما اجازه صحبت دهد با شما دعوا می کنه؛ همه اینا به معنی بی احترامی به شما هستش.
جر و بحث رو راست و خیلی با احترام با تحریک و آزار طرف مقابل فرق داره.
دروغگویی غیر قبول کردنیه
اگه دوست تون به شما دروغ میگه، درباره خودش، خونواده، شغل یا هر جنبه دیگری از زندگی اش، بدون اتلاف وقت این رابطه رو تموم کنین. افراد دروغگوی خیلی زیادی در دنیا هست و اگه دوست تون نمی تونه با شما درباره خودشو راست باشه، مشکلات روانی اون بزرگتر از دروغگویی صرفه. افراد دروغگو به کسایی در زندگی شون نیاز دارن که به داستان سرایی اونا گوش کنن و از نظر اونا دوست فقط کسیه که داستان هاشون رو بشنوه و باور کنه.
اما این یه رابطه دوستی واقعی نیس.
پس اگه با یه دروغگو دوست هستین، این دلیلی کافی واسه تموم کردن دوستی تونه.
توهین هیچوقت قبول کردنی نیس
احتیاجی به گفتن نیس اما اگه دوست تون شما رو مورد توهین کلامی قرار میده یعنی به شما بد و بیرا میگه، نیش و طعنه می زنه و درباره شما به دوستان یا همکاران تون بدگویی می کنه، این رابطه رو همین حالا تموم کنین.
سوء به کار گیری شما مورد قبول نیس
اگه کسی فقط به خاطر منفعتی که براش دارین با شما دوسته، مثل دسترسی به افراد و مکانای خاص، پول، ماشین و چیزای مجانی (غذا و کلاس)، اینجور شخصی دوست شما نیس، بلکه فقط قصد سوء به کار گیری شما رو داره.
کسی که رفتار دوستانه ای نداره یعنی دوست شما نیس
اگه کارای زیادی واسه دوست تون انجام می دید، مثلا به دیدنش می رید یا برنامه هایی واسه بیرون رفتن با اون ترتیب می دید، به اون زنگ می زنید یا واسه تولدش هدیه می خرید، اما اون در مقابل هیچ کار مشابهی انجام نمی ده، به این معنیه که این یه رابطه دوستی واقعی نیس.
بعضی وقتا بعضی از این موارد رو به روشنی نمیشه تو یه رابطه تشخیص داد اما اگه با دوست تون احساس راحتی نمی کنین، دقت بیشتری داشته باشین و از خودتون سوال کنین که یکی یا بیشتر از این موارد رو در رابطه دوستی تون می بینین. ممکنه بعد از چند سال دوستی تشخیص این مسائل سخت باشه. با خودتون رو راست باشین؛ اگه محبت و توجه لازم رو در رفتار دوست تون نمی ببینن، تنها کاری که باید انجام بدین قطع این رابطه س.
اما چیجوری باید این کار رو انجام بدیم؟
تنها روش موثر اینه که کوتاه و بی پرده صحبت کنین. به شخص مقابل بگید که می خواین این رابطه دوستی رو تموم کنین. بعد از اینکه حرف تون رو زدید مقاومت خود رو حفظ کنین چون ممکنه وسوسه شید خودتون رو توجیه کنین. این کار رو نکنین. هممون حق داریم روابطی که به ما آسیب میزنن رو فقط به خاطر همین مضر بودن شون، تموم کنیم.
لزومی نداره تصمیم تون رو توجیه کنین.
حالا از کجا بدونیم که قطع این رابطه دوستی تصمیم درستی بوده؟
ممکنه بعد از اون احساس شادی و آزادی رو با یه جور احساس گناه داشته باشین. این حالت طبیعیه. اما وقتی تصمیم درست رو گرفته باشین، حتما خودتون متوجه درستی اون میشین.
