در حالی که مانجولا سریدار به بخش مدیریت زایشگاه بیمارستانی در چنای، مرکز ایالت تامیل نادو در هند، می رفت، مادرش شروع به صحبت با دکتر مرکز در مورد کمبود آب که هر روزه اونا رو رنج می داد کرد.
اما دکتر مرکز به اون میگه که تا رسیدن تانکر آب دولتی باید صبر کنه.
مشکل اینه که چنای به اولین شهر بزرگ در هند تبدیل شده که با مشکل جدی آب روبرو شده.
هر روز صبح، میلیونا نفر از ساکنان شهر واسه پر کردن دیگا و بطریای خود صف میکشن و منتظر تانکرهای آب می مانند.
بعضی از ساکنان روزانه سهمیه آب خود رو دریافت می کنن و یه سریای دیگه به صورت هفتگی. مردم مجبورند ظرفای غذاشون رو تو یه آب کثیف مشترک بشورند تا کمی آب تمیز واسه پخت و پز بمونه. این وسط اما خدمات لازم شهر بیشتری آسیب رو از کمبود آب دیده: بیمارستانا، کسب و کارا و مدارس که تلاش می کنن بر خلاف کمبود آب خدمات خود رو داشته باشن. بیمارستان دولتی کاستوبرا گاندی واسه زنان و کودکان دیگه آبی واسه تمیز کردن وسیله ها و لوازم خود نداره. با موندگاری کمبود آب و ته کشیدن منابع آب زیرزمینی در این منطقه، کسب و کارا خوابیده و چاره ای جز انتظار واسه عبور از این بحران وجود نداره. رستورانای بسیاری هفته هاست تعطیل شده و درآمد روزانه خود رو از دست دادن.
بحران ملی
۴ منبع آبی که آب مورد استفاده ساکنان ۴٫۶۵ میلیون نفری شهر چنای رو تامین می کردن به طور کاملً خشک شدن و سطح آبای زیرزمینی هم در سالای گذشته به پایین ترین حد ممکن رسیده. بیشتر از ۲۰۰ روز از آخرین باری که در این شهر باران باریده میگذره و آخرین فصل بارانای موسمی که از ماه های اکتبر تا دسامبر ادامه داره هم خیلی کم باران بود و نتونست منابع آبی سطحی شهر رو پر کنه.
گرمای شدید هوا هم قسمت بزرگی از آبای سطحی که منبع اصلی تامین آب شهر بودن رو تبخیر کرده. تغییرات آب و هوایی و گرم تر شدن هوا هم بر مشکل خشکسالی و تبخیر شدن آبا و از بین رفتن رطوبت زمینای منطقه اضافه کرده طوری که برآورده ها نشون میده در ۶۰ سال گذشته دمای متوسط شهر در طول سال بیشتر از ۱٫۳ درجه سانتیگراد زیاد شده.
با این وجود مشکل اصلی بالاتر از کمبود بارشا و موج خشکسالیه و مشکل اصلی در جای دیگری نهفتهه که عامل انسانی داره.
از دهه ۱۹۴۰ تا حالا، جمعیت این شهر در هر دهه با درصد افزایش دو برابری نسبت به دهه گذشته همراه بوده.
افزایش ساخت و ساز و شهرسازیا هم به از بین رفتن زمینا و پوشش گیاهی منطقه اضافه که این موضوع نفوذ آب باران در زمین رو خیلی کاهش داده کمبود آب در ششمین شهر پرجمعیت هند سمبل بحرانیه که تموم کشور رو درگیر خود کرده. در روزای گذشته و با افزایش موج گرمای بی سابقه در هند، بیشتر از ۱۳۷ نفر جانشون رو از دست دادن و انتظار نمی ره که مردم بیشتر مناطق کشور به زودی تماشاگر کاهش دما و بارندگی باشن. هند ماه هاست که با بحران فلج کننده کمبود آب در فصل گرما مواجه شده.
مدیریت ضعیف منابع آبی و استخراج افراطی و غیر اصولی و بدون نظارت از آبای زیرزمینی باعث شده که به گفته کارشناسان، ۶۰۰ میلیون نفر از جمعیت ۱٫۳ میلیارد نفری هند با کمبود شدید آب مواجه باشن. براساس برآورده های انجام شده، ۲۱ شهر بزرگ این کشور از جمله دهلی نو تا سال ۲۰۲۰ دیگه هیچ منبع آب زیرزمینی ندارن.
مدیریت نادرست منابع آبی بیشتر از همه در بخش کشاورزی کشور دیده میشه، جایی که بیشتر از ۶۳ آب مورد استفاده واسه آبیاری مزارع از آبای زیر زمینی تامین می شه.
دولت محلی شهر چنای اخبار مخابره شده مبنی بر بحران شدید آبی و نرسیدن آب به خیلی از شهروندان رو تا همین اواخر تکذیب می کرد اما در هفته های گذشته از ایالتای مجاور واسه مساعدت در این مورد کمک طلبیده س. براث مثال ایالت مجاور کرالا پذیرفته که روزانه ۲ میلیون لیتر آب از راه خط راه آهن به این شهر بفرستد اما واسه شهری که روزانه ۸۲۰ میلیون لیتر آب مصرف می کنه، این حجم از کمک مانند قطره ای از یه سطل آب هم نیس.
کمبود شدید آب و منابع آبی سطحی و زیرزمینی در هند در شرایطی واسه این کشور بحران ساز شده که جمعیت این کشور بازم در حال افزایش بوده و انتظار میره که تا کمتر از یه دهه دیگه جمعیت این کشور به ۱٫۵ میلیارد نفر رسیده و جای چین رو در بالاترین جایگاه پرجمعیت ترین کشورای جهان بگیره.
